Iwona Mokwińska WF

Jak radzić sobie ze złością ?

Złość to emocja, która pokazuje, że coś nam nie służy, zagraża dobrostanowi i mobilizuje siły do poradzenia sobie z niekorzystną sytuacją. Ignorowanie własnych emocji czy panowanie nad emocjami rozumiane jako ich wypieranie często postrzegane jest jako cenna umiejętność. Jednak udawanie, że się nic nie czuje nijak się ma do satysfakcji z życia i rozwoju osobistego - złość to jedna z podstawowych emocji, w które wyposażyła nas natura. Podobnie jak radość czy smutek jest intensywną i raczej krótkotrwałą reakcją na konkretny bodziec. Wywoływana jest dość bezrefleksyjnie - omija "racjonalną część mózgu" i podąża wprost w kierunku reakcji w ciele.

Warto pamiętać, że złość nie jest tożsama z agresją, a umiejętność okazywania i doświadczania jej jest równie ważna jak odczuwanie reszty emocji. Ilu ludzi i ile bodźców wyzwalających, tyle stopni intensywności złości. Niezależnie od tego, czy doświadczamy delikatnej irytacji, frustracji, gniewu czy wręcz nienawiści, każdy z tych stanów podlega tym samym prawom, co inne emocje, to znaczy: pojawia się na skutek reakcji na bodziec, eskaluje do maksymalnej wielkości i opada aż do wyciszenia.

Należy pamiętać, że możliwość doświadczania tak zwanych "negatywnych" emocji jest koniecznym elementem struktury psychicznej człowieka.

Jak wyrażamy złość?

Najczęściej złość wyrażana jest na trzy sposoby:

agresywnie - reakcje związane z atakiem na przykład fizycznym lub słownym, które w konsekwencji przekraczają granice innych osób;

pasywnie - reakcje polegające a tłumieniu, próbie ignorowania emocji; zwykle związane są z odczuciem dużego dyskomfortu, ale nie prowadzą do podjęcia działań mających zmienić zaistniałą sytuację;

asertywnie - reakcja zwykle najskuteczniejsza spośród wymienionych, ale często wymagająca dodatkowego treningu, polegająca na wyrażeniu złości, odwołaniu się do swoich potrzeb i emocji z szacunkiem do odbiorcy i nienaruszająca jego granic.

Technika chwytów piłki ręcznej                                        

Piłka ręczna (potocznie pol. szczypiorniak, ang. handball) – zespołowa dyscyplina sportu (gra drużynowa), uprawiana na całym świecie – zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn – w której biorą udział dwie ekipy po 7 zawodników każda.

 Celem gry jest zdobycie jak największej liczby bramek. Piłka może być rzucana, popychana, łapana, uderzana i zatrzymywana. Zawodnicy, oprócz bramkarzy, nie mają prawa zrobić więcej niż 3 kroki z piłką w rękach, co wymusza bieg z kozłowaniem i liczne podania. 

Bramkarze wychodząc z pola bramkowego, stają się zawodnikami ofensywnymi i obowiązują ich wówczas identyczne prawa jak pozostałych zawodników (łącznie z brakiem możliwości powrotu z piłką w pole karne).

ROZGRZEWKA

PAMIĘTAJ ABY ĆWICZENIA WYKONYWAĆ BEZPIECZNIE I NA MIARĘ SWOICH MOŻLIWOŚCI.

A TERAZ TECHNIKA CHWYTÓW

Podania w piłce ręcznej

i to z jakim trenerem

Przechodzimy do ćwiczeńm

                                                                      Pozdrawiam 

Dzisiejsza lekcja byłaby pewnie na stadionie...

Dzisiaj dowiesz się na czym polegają biegi sztafetowe, na jakich dystansach są rozgrywane, jakie predyspozycje powinni mieć zawodnicy na konkretnych zmianach…a co jeszcze?

Poznasz również technikę zmian sztafetowych oraz sposoby przekazywania pałeczki. 

Wydaje się, że jest tego strasznie dużo, ale zobaczysz, że szybko przyswoisz te informacje.

Na czym polegają biegi sztafetowe?

Biegi sztaetowe polegają na jak najszybszym oraz zgodnym z przepisami, przeniesieniu pałeczki, przez pewien dystans – od startu do mety – przez kolejnych zawodników.

Pałeczkę przekazuje się w odpowiednich strefach zmian, które są wyznaczone, podczas biegu z prędkością wręcz maksymalną.

Dystanse biegów sztafetowych

Biegi sztafetowe można rozegrać w następujących kategoriach:

4×100 m kobiet i mężczyzn

4×400 m kobiet i mężczyzn

Predyspozycje biegaczy w sztafecie 4x100m

Bieg ten odbywa się na prostych odcinkach i na wirażu. Biegacze powinni wyróżniać się szczególnymi predyspozycjami w konkretnych odcinkach.

Pierwszy odcinek

Biegacz, powinien doskonale startować z bloków i płynnie rozwijać szybkość na odcinkach startowych, taki zawodnik dobrze biega po wirażu.

Drugi odcinek

Na tym odcinku zawodnik posiada dużą wytrzymałość szybkościową.

Trzeci odcinek

Biegacz ma predyspozycje do biegania po łuku.

Czwarty odcinek

Ten zawodnik jest najszybszy, posiada również duże opanowanie umiejętności finiszowania.

Biegacz, który odbierają pałeczkę zawsze stoi przy zewnętrznej stronie toru, następnie przez lewe ramię śledzi wzrokiem biegacza nadbiegającego, w polu widzenia ma tak zwany znak kontrolny, natomiast start do biegu wykonuje nogą – wykroczną.

Technika zmian sztafetowych

Krótko mówiąc technika zmian sztafetowych polega na podawaniu i odbieraniu pałeczki. 

Ma to wszystko odbyć się sprawnie i umiejętnie. Zawodnicy powinni być zgrani.

Odbierający pałeczkę startuje w momencie, gdy podający ją przebiega obok ustalonego znaku kontrolnego.

Odbierającemu nie powinny krępować żadne ruchy, gdy wyciąga rękę do tyłu po pałeczkę  (w końcowej części strefy zmian).

Przekazywanie pałeczki

Przekazywać pałeczkę można od dołu albo z góry. 

 Najpierw krótka analiza pierwszego sposobu, a potem drugiego.

1. „od dołu”

Odbierający wyciągając rękę w tył po pałeczkę, prostuje ją w stawie łokciowym, kieruje dłoń z wyprostowanymi zwartymi palcami oraz odwiedzionym kciukiem w dół i w tył na wysokości biodra.

Podający podaje pałeczkę ruchem wahadłowym od dołu do góry

Jest to sposób naturalny i wygodny.

2. „z góry”

Odbierający wyciąga po nią skręconą do wewnątrz rękę wysoko (powyżej pasa) w tył, z otwartą dłonią skierowaną w górę

 Przechodzimy do ćwiczeń:

 - w tym filmie pojawi się tytuł skok w dal, jest to błąd. Film dotyczy przekazywania pałeczki sztafetowej.

                                            Miłego dnia!

Ćwiczeń na utrzymanie formy

Cel i opis lekcji: Zestaw ćwiczeń domowych dla każdego. Wzmacnianie mięśni posturalnych.

 Pamiętaj o codziennej aktywności fizycznej.

Zadanie do wykonania

Po rozgrzewce

Wykonaj podane ćwiczenia po 15 powtórzeń :

Ćwiczenie 1: Przyciąganie kolan do łokcia stojąc

1. Stań prosto z nogami mocno osadzonymi na podłodze na szerokość ramion.

2. Ramiona ugnij w łokciach, dłonie skieruj ku górze.

3. Lewe kolano podnieś wysoko do góry, jednocześnie upuszczając prawy łokieć w jego kierunku, tak aby się stykały.

4. Podczas ruchu wykonaj lekki skręt tułowia.

5. Zatrzymaj ruch na ułamek sekundy, następnie wróć do pozycji początkowej i wykonaj ruch w drugą stronę

Zobacz jak poprawnie wykonać to ćwiczenie

Ćwiczenie 2: High Knee

1. Stań prosto i rozstaw nogi na szerokość bioder.

2. Dynamicznie podnieś lewe kolano do klatki piersiowej, uginając i podnosząc prawą rękę.

3. Następnie unieś prawe kolano wysoko do klatki piersiowej. Ugnij lewą rękę.

4. Kontynuuj ruch, zmieniając naprzemiennie nogi i ręce.

5. Poruszaj się w tempie sprintu lub biegu.

Zobacz jak poprawnie wykonać to ćwiczenie

:

Ćwiczenie 3: Przysiad

1. Rozstaw stopy na szerokość ramion, palce powinny być skierowane lekko na zewnątrz.

2. Powoli wypchnij biodra w tył i zegnij kolana, aby opuścić ciało.

3. Trzymaj stopę przyklejoną do podłogi.

4. W dolnej pozycji ćwiczenia zatrzymaj się na chwilę.

5. Aby wrócić, odwróć ruch do pozycji stojącej.

Zobacz jak poprawnie wykonać to ćwiczenie:

1. Wykonaj podpór przodem na dłoniach, barki powinny znajdować się nad nadgarstkami.

2. Stopy rozstaw na szerokość bioder.

3. Napnij mięśnie pośladkowe, ustaw miednicę w pozycji neutralnej, klatkę piersiową wypchnij w przód, głowę ustaw w pozycji neutralnej.

4. Wkręć dłonie w podłogę i opuść tułów poprzez zgięcie w stawach łokciowych.

5. Nie kładź się na podłodze, przedramiona powinny być prowadzone w pionie.

6. Wraz z wydechem wyprostuj łokcie, podnosząc ciało do góry.

Zobacz jak poprawnie wykonać to ćwiczenie

:

Ćwiczenie 5: Zmodyfikowany rowerek

1. Zacznij od położenia się na macie z mocno dociśniętymi plecami do podłoża.

2. Umieść obie ręce za uszami.

3. Podnieś i zegnij nogi w kolanach pod kątem 45 stopni.

4. Wyprostuj lewą nogę, jednocześnie skręcając tułów przyciągnij prawe kolano do lewego łokcia.

5. Wróć do pozycji wyjściowej i wykonaj ruch na przeciwną stronę.

Zobacz jak poprawnie wykonać to ćwiczenie

:

Ćwiczenie 6: Arch hold

1. Połóż się na brzuchu ze złączonymi stopami i wyprostowanymi nad głową

3. Trzymaj stopę przyklejoną do podłogi.

4. W dolnej pozycji ćwiczenia zatrzymaj się na chwilę.

5. Aby wrócić, odwróć ruch do pozycji stojącej.

Zobacz jak poprawnie wykonać to ćwiczenie

Na koniec wiczenia rozciagające

: 

                                                                      Pozdawiam                              :) 

Rzut piłką lekarską w tył

 Dzisiaj rzut piłką lekarska tyłem.

Piłki lekarskie, dzięki swojej budowie i odpowiedniej masie, która można dobrać w zależności od potrzeb i możliwości, idealnie nadają się do ćwiczeń rzutu. 

Trening z wykorzystaniem obciążenia jakim jest piłka lekarska, w znacznym stopniu pomaga rozwijać siłę mięśni i wytrzymałość. Rzut w tył piłką lekarską jest częstym ćwiczeniem lekkoatletycznym wykorzystywanym już w szkołach podstawowych na zajęciach 

z wychowania fizycznego. 

Dzieci w wieku 7 – 11 lat, aby sprawdzić swoją siłę, rzucają zazwyczaj piłką o wadze 1 kg, starsi piłką 2 kg.

Tego rodzaju test siły jest bardzo wymierny i chętnie wykorzystywany w większości dyscyplin sportowych.

Rzut w tył odbywa się podobnie jak tradycyjny rzut piłką z tym, że ruch rąk wykonywany jest odwrotnie, pod katem 45 stopni za głowę. Warto zwracać uwagę na kierunek wyrzutu piłki – nie można jej kierować ani zbyt wysoko, ani zbyt nisko.

Wykonanie: badany wykonujący rzut staje tyłem do pola rzutu w małym rozkroku i wykonuje rzut oburącz w tył ponad głową, poprzedzony jednym lub dwoma zamachami przygotowawczymi; po rzucie nie można przekroczyć linii rzutu.

Ocena: zapis najlepszego wyniku z trzech rzutów mierzonych w linii prostej, od ostatniego śladu pozostawionego przez piłkę do wewnętrznej krawędzi linii rzutu lub jej przedłużenia z dokładnością do 1 cm.Jeżeli chcecie wykonać rzut piłką lekarską pamiętajcie najpierw o rozgrzewce:

Jeżeli chcecie wykonać rzut piłką lekarską pamiętajcie najpierw o rozgrzewce:

W ćwiczeniach techniki rzutu możecie wykorzystać małe poduszki.

I pomysł na rzut. Zamiast piłki torba z obciążeniem: